چرا بی خبرم از دنیا

من نگاهم به تفسیر حقیقت باز است 

هیچ کس را ملامت نکنم 

اگر پرسید من را 

چرا بی خبرم از دنیا 

خوب در پشت زمان 

مثل اسبی می تازم 

شاید در تجربه های اول دیدار 

من هم فهمیدم و بزرگتر شدم 

تا بدانم حقیقت مثل رنگی است 

که من دوستش دارم 

حاجی آقا مونترال

چگونه باز گویم شرح این معمارا

به ایمانم تلنگر می زنم امشب
زمان بودن من با معبودم
من شرمنده چه گویم
وقتی او دائما می بخشد من را
کدامین خالق هستی
چنین قلب بزرگی دارد
که در آن می توان
عشق و محبت را با همه تقسیم کرد
زمین از آن من نیست تا
با شهوت خود
بریزم خون پاکی را بر آن
نمی دانم عاقبت بر من چه خواهند گفت
اگر پرسیدند حالم را
چگونه باز گویم شرح این معمارا
 

پاره پاره پیکری در خون

پشت پرده خیانت بشری
گلگون کفن های مانده بر روی دست مادران داغ دار
از هر تعصبی مردی حلق آویز است
گویا بشر هنوز در خواب است
پاره پاره پیکری در خون
و پشت پرده خیانت بشری
هنوز هم خنده شوم سرمایه داری را می توان شنید
بشر از آغاز خلقت
خیانت کرد و زندانش زمین شد
نمی دانم چرا دیگر
شعر هایم از خودم نیست
زبس پیکر های رنجور می بینم بردار
می ترسم
چه غمگین  می بازم
قماری را که می دانم
ز آغازش خواهم باخت
و جان خواهم داد
در این زندان 
که هر گز هیچ کس را ندیدم
بپرسد نامم را
یا ببوسد پیکرم را بر دار
حاجی آقا مونترال

غم در زانو دارم

پشت این بازی دوران زمان 

کمرم می شکند 

غم در زانو دارم 

مهربانی را با رنگ قشنگی می نویسم 

بر ذهن شما 

تا قضاوت کنید و اگر خسته دلی را دیدید

از او نپرسید چرا مجنون دیوانه لیلی شد

پس اگر روزی از این منزل ویرانه من 

گذری کردید 

سنگ قبری خواهید دید بی نام و نشان 

مثل روحی سرگردان 

که میان رفتن و ماندن هنوز منتظر است 

حاجی اقا مونترال