رسیدن بهار

پنجره خسته شد از مردی که هرروز
در پشت ان انتظار رسیدن بهار را می کشد
پس چرا بهاری نیست
تا با بارانش بشوید
اشکهای مان را
این زمستان بس سخت است
ای کاش در پیاله درویش زمان
اش گرمی بود برای کودکان فقیر
خسته گی های من و تو تا کجا خواهد رفت
پس بهار را با همه وجودمان صدا بزنیم
شاید قهر خداوند با نغمه های پرندگان بهاری
زندگی را رنگی خوش بنوازد