شهر عشق بود شور عاشقی

شهر عشق بود شور عاشقی
مردمانش خسته از بیگانگی
تایکی فریادزد من خسته ام
جلادش رسید وپیکرش برداررفت

مرغ مینای من در قفس

زندگی یک هوس بود
مرغ مینای من در قفس 
شعرهایم هم در خون
دل دیوانه من گریان بود

زندگی یک هوس بود

بال من لغزید بر شبنم تر

باد تندی آمد
بال من لغزید بر شبنم تر
آسمان تاریک شد
دل من ترسید از تاریکی شب
قصه ام آغازی است
در پایان غم پنهان دلم
من به تنهابودن
همچو ن سایه دویدن در خواب
به نیازی می اندیشم
تا اگر خسته شدم دل گیر شوم
ناله کنم با هق هق تو
سرو باشم خمیده زطوفان دلت
گفته بودی به هوس منتظرم
بس ندیدی که من منتظر و منتظرم
خواب دیدی اشک مهر گل یاس
من در باغ دلم منتظرم