چه دنیای عجیبی می بینم

آدم ها چرا از مارمولک ها می ترسند ؟
پس چرا باز مغرورند
سایه ها هم بدنبال حقیقت هستند
و بدنبال فضائی سالم
پنهان از خورشید سوزان
در شب های تا ر می گردند
آدم ها گاهی آنچنان مغرورند
که حتی نادانی خویش را هم انکار می کنند
و چون دیوا نه ای را می بینند
در ته دل می خندند
و یا از آدم خوب و فقیری که گناهش احتیاج است
نفرت دارند
سایه ها در تنهای خواهند بود
تا حقیقت پنهان باشد
آدم ها در خود چو ن گرابی فرو می روند
و موریانه های هوس وکمبودهای شان
هم چنان آنان را خواهد خورد
نه بدنبال حقیقت هستند
بلکه از سایه بیزار
به دیوار آرزو های غلطی می اندیشند
من مرد را با مرد و زنان بدون مردی می بینم
و سگ های که آدم ها را برای گردش
به همراه خود دارند
سگ ها مالک آدم ها هستند
چه دنیای عجیبی می بینم
انگور هم طعم خیانت دارد
و خورشی سوزان هم چنان پیروز
سایه در شب
بدنبال حقیقت
و زمزمه ها در تاریک تنهائی آدمها
سوگند فداکاری و ایمان را خواهند سرود
حاجی آقا مونترال