پشت این بازی دوران زمان
کمرم می شکند
غم در زانو دارم
مهربانی را با رنگ قشنگی می نویسم
بر ذهن شما
تا قضاوت کنید و اگر خسته دلی را دیدید
از او نپرسید چرا مجنون دیوانه لیلی شد
پس اگر روزی از این منزل ویرانه من
گذری کردید
سنگ قبری خواهید دید بی نام و نشان
مثل روحی سرگردان
که میان رفتن و ماندن هنوز منتظر است
حاجی اقا مونترال
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر