نوبت عاشقی

نوبت عشق است و دریای دلم طوفانی است
قایق پیرم به ساحل خسته و تو خالی است
دل به آشوب خودش در انتظار  کاروان
دم به دم سر می کشد این دشت تو خالی است
روبروی آینه هر تار موی خاکستری است
صحبت از درد و فراق و قلب تو خالی است