مهربانی را می بوسم و با تو تقسیم

همچنان بیدار خواهم بود
حتی اگر دستانم در زنجیر باشد
نفس هایم را به پروانه عاشقی خواهم داد
تا سرانجام آن هر چه باشد
باز بهتر از زنجیر است
مهربانی را می بوسم و با تو تقسیم
از آبشار زندگی
کوزه آبی خواهم آورد
تا یتیمان تشنه را سیراب نمایم
معرفت را گلی خواهم داد
از بدی ها دیواری خواهم ساخت
تا بر روی آن بنویسم
دوستد دارم
حاجی آقا