کلید طلائی زندگی را می کشم



وقتی تنها می شوم می ترسم
همه شقایق های زیبایم
درسرمای زندگی یخ می زنند
قلم مورا بر می دارم و با هنر خود
کلید طلائی زندگی را می کشم
آنقدر خوشحالم که نگو
من کلید خوشبختی خود را دارم
و تمام درب های بسته را می گشایم
زندان ها را باز می کنم
انبار های پر از مواد غذائی را
تا همه گرسنگان دنیا را سیراب کنم
همه زندانیان سیاسی را آزاد
و همه زحمت کشان عالم را مژده خوشبختی
کلید طلائی من آنچنان زیبا است
که فراموش می کنم
با آن زنجیر گرفتاری های خود را بشایم
حاجی آقا