در میان رنگ ها چه اسیرم

وقت تنهائی خود را می شویم د ر آب
تا در زمان دامادیم غم هایم پاک شوند
اینحقیقت سخت است
چرا آدمهایش نمی فهمند
در میان رنگ ها چه اسیرم
رنگ پاکی  نیست
کوچه مانند دوران مادربزرگ ها نمی خندند

و کودکان فقط سایه ها می شوند
کلاغی نیست تا غار غار کند
گنجشکی لب حوض نیست
باغچه با آن گلدانهای شمعدانی اش
فقط یک رو یا است
ماه در شب آنچنان اسیر است
که مردم روستا فقط در فکر نان هستند
بره ها سقط جنین می کنند
هوا سرد سرد است
مرگ از آسمان می بارد
حاجی آقا