خانه دوست کجااست

باید از شهر حسادت بروم
حالم خوب نیست
غم زده ام
گم شده در دالان ندانستن ها
راه را باید رفت
و از عاشق بیمار پرسید
خانه عشق کجا است
لحظه ای ایستادن و به یاد سهراب عزیزم
که شیرین گفت
آنجا است کنار آن سپیدار ی و
باید از خاطره هایم فرشی را بدهم
تا دختر همسایه ببافت
و از رنگ انار و گل عشق نقشی بسازد
تا همه مردم دنیا
همه غم زده گان
بشوند عاشق عاشق
نه خسومت و نه جنگی باشد
باید از دفتر شعرم بپرسم
خانه دوست را
باید از عاشق دیوانه بپرسم راز را
من محکوم به زندان درونم
تا کجا می توانم بروم در تنهائی ها
تا کجا این نفسم باقی خواهد ماند
تا  بپرسم
خانه دوست کجااست
حاجی آقا