سفره نان پنیری

در سلام رازی است
عشق هم باور لحضه ها است
برویم در دشت خدا
و سلا می بدهیم به ابرهای بلند
بخوانیم خوبی را
تا هنوز فرصتی داریم
کودکان بیمار را لقمه نانی بدهیم
حسرت نخوریم
دیو و جلاد درون را بزنیم با سنگ محبت
آرزو را ببریم در دامن کوه های بلند
سفره نان پنیری
تا مهمانی آمد بگوئیم سلام
و از غصه مردم بکاهیم
چون خدا می داند
همه ما خواهیم رفت
عشق چیز خبی است
بهتر از تنها ئی ها است
آدم عاشق را ملامت نکنیم
خوبی ها را تقسیم
و بدانیم که خدا می داند
حاجی آقا