یاد صحرا و گل های بهاری
وزوز زنبور های عسل
بو نان داغ روستائی
همه ر ا دوست دارم
مدتی است ساکن شهر شدم
چه هوای غمگینی
آدم هایش همه رنجورند
بوق ماشینها و این همه آدم
صف های طولانی نان وائی ها
هیچ کس به فکر همسایه خود نیست
گرفتاری ها و باز هم بوق ماشین ها
عمر آدم اینجا
به پایان غم انگیزی
نزدیک خواهدشد
رخت می بندم و صفا را کوله خود
می روم آنجا که هوایش آفتابی است
صخرههای بلندی دارد
آبشاری زیبا می بینم
چه هوای مطلوبی
آری این جا همان زادگاه من است
وزوز زنبور های عسل
بو نان داغ روستائی
همه ر ا دوست دارم
مدتی است ساکن شهر شدم
چه هوای غمگینی
آدم هایش همه رنجورند
بوق ماشینها و این همه آدم
صف های طولانی نان وائی ها
هیچ کس به فکر همسایه خود نیست
گرفتاری ها و باز هم بوق ماشین ها
عمر آدم اینجا
به پایان غم انگیزی
نزدیک خواهدشد
رخت می بندم و صفا را کوله خود
می روم آنجا که هوایش آفتابی است
صخرههای بلندی دارد
آبشاری زیبا می بینم
چه هوای مطلوبی
آری این جا همان زادگاه من است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر